شبکه توزیع برق سه فاز است (بنا به دلایل مهندسی) ، یعنی برای انتقال قدرت از سه فاز استفاده می شود. از لحاظ برق رسانی، هر کدام از سه فاز هیچ فرقی با فازهای دیگر ندارد. برقی که از پست فوق توزیع تحویل شبکه توزیع برق می شود(شبکه فشار متوسط) دارای ولتاژ ۲۰۰۰۰ ولت است. این سطح ولتاژ برای مصارف خانگی قابل استفاده نیست و به وسیله ترانسفورماتورهای توزیع به برق ۳۸۰ ولت تبدیل می شود. در واقع ۳۸۰ ولت اختلاف ولتاژ بین دو فاز است و اختلاف ولتاژ یک فاز با نول ۲۲۰ ولت است.
معرفی سیم ها
نول : سیم نول به جز موارد خاص، فقط در شبکه های فشار ضعیف کاربرد دارد و در شبکه فشار متوسط شهری سیم نول وجود ندارد. پس در سطح شهر هر جا سیم نول وجود داشت شبکه فشار ضعیف است. دقت کنید که سیم نول همیشه حامل جریان است اما فقط ولتاژ نامی آن صفر است. البته در عمل هرگز ولتاژ نول صفر نیست و همواره به دلایلی از قبیل افت ولت ، تلفات ، عدم تعادل و آنبالانسی شبکه دارای ولتاژی می باشد. پس سیم نول بی برق نیست!
روشنایی معابر: سیمی که فقط در شب به منظور روشنایی لامپ های معابر بصورت خودکار از تابلوی پست توزیع برقدار شده و در طول روز بی برق می باشد. این سیم هم در حالت کلی برقدار محسوب می شود و کار کردن بر روی آن خطرناک است.
فاز: سیم برق دار حامل جریان
تعداد فازها: در هر محدوده از شبکه ممکن است به تناسب بار شبکه ، از یک فاز ، دو فاز و سه فاز برای برق رسانی استفاده شود. اما در تمامی شبکه های فشار ضعیف باید سیم نول وجود داشته باشد. برای هر کدام از مصرف کننده های تک فاز ، یک رشته از نول و یک رشته از فاز تامین برق می شود. برای هیچ مصرف کننده ی تکفازی از دو رشته فاز استفاده نمی شود.
تعادل بار: اگر جریان مصرفیِ مصرف کننده های روی فازها با هم برابر باشند شبکه ایده آل است و بار متعادل می باشد. اما اگر بر روی یک فاز مصرف کننده بیشتری بوده و فاز دیگر مصرف کمتری داشته باشد ، باعث ایجاد عدم تعادل در فازها می شود که این امر باعث ایجاد جریان در سیم نول و برقدار شدن آن می شود. عدم تعادل در شبکه دارای میزان استاندارد مجاز است که بیشتر از آن باید شبکه اصلاح شده و مشترکین بالانس شوند تا شبکه به حالت تعادل بازگردد و باعث افت ولت نشود.